مقاومت درپذیرفتن برخی درمانهای سنتی چند علت دارد: عدم آموزش آن درطب کلاسیک به نحوی که عملا درهیچ دوره ای از پزشکی به یک دانشجو آموزش داده نمیشود که دربیماریهای مختلف از چه نوع رژیم غذایی استفاده گردد.این خبط بزرگی است که درپزشکی رایج است ، عدم آموزش پاسخ به این سوال ،و سوال متداولیست که عمده ی بیماران جویای دانستن آنند- چی بخورم؟- و عجیب تر اینکه اکثر پزشکان خورجینی از پاسخ به این سوال با خود دارند که بنده بخاطر نمی آورم در چه دروه ای از طبابت به ما آموخته شده!!-شاید من غیبت داشته ام!؟
پس از اینکه درآنروز شدیدا بارانی(سیل آسا)پدرجوان و مضطرب بیمار مثل موش آب کشیده با کیسه ای از داروها شامل سفتریاکسون ،سرم ،ویتامین ب و..مراجعه نمود ،توافق نمودیم پیش از تعبیه سرم و تزریق آمپولها به kash maker (قاروق گیر) مراجعه و سپس اقدام کلاسیک شامل سرم و آنتی بیوتیک و ضد تهوع برای وی انجام گیرد.پس از حدود یک ربع پدرو مادر درحالیکه تکه ای از استخوان مرغ در درست پدربود جهت تشکر به منزل ما مراجعه کردند،از اینکه کودکشان را مداوا نکرده بودم!.(با سرم و آمپول!!).درعرض چند ساعت تب ،تهوع بیمار فروکش کرد و اوکه نای ایستادن نداشت و خودم پیشنهاد بستری در صورت عدم پاسخ به دارو را حتی برایش داده بودم،قبراق و PO شد!!. معجزه ی درمانی که با آمپول و تزریق مطمئتا برایش به این زودی در کسری از ساعت حاصل نمی شد. دکتر محمد رادگودرزی
نکات قابل توجه در رابطه با پیشگیری بیماری قاروق : 1- زمانی که میخواهید غذای کمکی به نوزادتان بدهید ( از شش ماهگی تا دو سالگی ) حتما" آن را به صورت حریره ، رنده شده ریز ، چرخ شده بدون دانه های درشت و حتی در رابطه با میوه های که پوست چسبنده دارند مانند سیب ، خیار ، هلو ،شلیل ، زرد آلو به صورت نکتار باشد .
در طب سنتی با انجام یک حرکت و مانور رفع مشکل می گردد.این کار به تل گیری (تُل) مشهور است که در مطب نیز انجام می شود. بعضی مواقع بچه ها که مخچه آنها کامل نشده است و عمل بلع را کامل انجام نمی دهند، غذا در سینوسهایشان می نشیند و پایین نمی رود که با تل گیری دفع و خارج می شود. در برخی مواقع افردای نیز که سینوسشان باز و گشاد می ماند در بزرگسالی نیز دچار این مشکل می شوند و به اصطلاح قاروق شده است و باید تلش را بگیرند. برای بچه ها باعث استفراغ و تب نیز می گردد.
از بچگی این مشکل رو داشتم و الان هم که ۱۹ سالمه بازم مجبورم برم پیش تل گیر!! و تو دماغم فوت کنه ولی خدا میدونه ک بعد از انجام این کار حال ادم خوب میشه!
کو دک دائماً با پشت دست خود بینی و دهان خود را می‌مالد، صدای طفل در بعضی از بیماران تغییر میکند، کم‌اشتها میشود، سختی، بدخُلقی و در ادامه تب، استفراغ‌های مکرر، اسهال و درد در ناحیهٔ گلو می‌تواند از علائم بارز "تُل" باشد. به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ در کودکان به‌دلیل کامل نشدن رشد مغزی و عمل بلع ممکن است تکه‌هایی از غذا در حفره کوچک کناره گلو گیر کند و کودک دچار استفراغ‌های مکرر و اسهال و گاهی تب شود برای رفع مشکل باید "تُل‌گیری" صورت گیرد.
تُل گیری پیش از این توسط افراد رگ گیر و شکسته بند انجام میشده ولی اکنون با پیشرفت های علمی و تولید ابزارهای مخصوص در بسیاری از کشورهای دنیا توسط پزشکان و متخصصان طب سنتی انجام میشود . در بغل نای، حفره ای است کیسه ای شکل و در بعضی ها این حفره بزرگتر است. تا سن ۶ یا ۷ سال این حفره کوچک یا محو میشود ( تُل معمولا از سن ۷ ماهگی تا ۶ سالگی ایجاد میشود ) وقتی در آن حفره خرده غذا یا چند تکه عدس یا نخود یا تخمه یا پوست میوه و خورده استخوان گیر می کند هرچه دیرتر خارج شود حجم آن زیادتر شده و مشکلات کودک بیشتر خواهد شد چون امکان عفونی شدن خرده غذا وجود خواهد داشت که این عفونت به معده، روده و در آخر کل بدن کودک رو آلوده میکند . اگر یک کار فیزیکی بی خطر و بی ضرر برای قاروق شدن کودک مثل تُل گیری انجام نشود تمام درمان ها و آنتی بیوتیک ها بی فایده یا طولانی مدت است ولی با تُل گیری ۵ تا۱۰ دقیقه طفل به آرامش خواهد رسید .
در اکثر کشورهای اروپایی و آمریکایی تول گیری به روش کاملا بهداشتی و با ابزار مخصوص آن در حال انجام است که این موضوع در دوران بروز بیماری کرونا بسیار حائز اهمیت است اما متاسفانه بسیاری از پزشکان و اطبا همین راه را نیز برای خلاصی فرزندان این مرز و بوم تجویز نمیکنند و نسخه پیچی انواع انتی بیوتیکها و قرصهای مسکن را برای درمان درد نوزادان و البته چرخش چرخ مافیای سلامت از تولید دارو تا تخت بیمارستان ، راه بهتری میدانند
اولین بار، طبق معمول انسان‌های ماشینی و امروزی، دست به دامان دکترها شدیم. کار به بیمارستان و سرم و غیره هم کشید و بارها پاشویه شد و حتی جناب دکتر برای بچه، تجویز پنی‌سیلین قوی هم فرموند، اما فایده نداشت که نداشت. البته طبق معمول، داروها خاصیت مسکن موقتی را داشتند و بچه ها مرخص شدند، اما بعد از یکی دو روز، دوباره همان حالت به بچه های مظلوم دست می‌داد. خدا خیر دهد پیرمردان و پیرزنان این مرز و بوم را! بعد از کلی دوا و درمان، یکی از پیرزن‌های فامیل با شنیدن جریان، پیشنهاد داد بچه ها را پیش پیرزنی ببریم که در اصطلاح به او «قاریق‌چی» (فاطمه بندی) می‌گویند. همسرگرامی، اول دلش راضی نشد فرزند گلش را دست طب سنتی بسپرد، اما برادر همسرم دزدکی(!) بچه را برد پیش فاطمه بندی .
تل گیری یکی از روش های درمان متداول و کارا در طب قدیم و طب سنتی است که چون کاری هنری و کارا، اثری آنی و بیمار را سریعاً از درد و ناراحتی خلاص می کرده است و در قدیم و بعضاً در حال حاضر و در بعضی نقاط این کشور پهناور متداول بوده و در هر قوم و شهری به نامی گفته می شود. بدیهی است به لحاظ کثرت بیشترین مخاطبانش و بیشترین شهرت در این محضر همان تلگیری می آید واِلا در شهرها و استان های دیگر نام هائی مثل دونه گیری گرته معروف است. متأسفانه طب کلاسیک هیچ درمانی جز دادن آنتی بیوتیک و قرص هائی از این دست برای این مشکل ندارد.
عوارض و علائم و نحوه تل گیری: بچه دائماً با پشت دست خود بینی و دهان خود را می مالد. صدای طفل در بعضی از بیماران تغییر می کند. کم اشتها می شود. سختی، بدخُلقی و در ادامه تب، ضعف و درد در ناحیهٔ گلو از علائم بارز این معضل است. زمانی که طفل را نزد تُل گیر می برند او با معاینه و لمس توسط دو انگشت خود از روی حلق و سیب آدم (تیروئید) این عارضه را بدون هیچ گونه خطر یا صدمه ای با ریسک خطر بسیار پائین و با انگشتان خود و یا با دمیدن در بینی جسم خارجی را از محل مخصوص یا به بیرون می کشد و یا به پائین هدایت می کند. در نتیجه بیمار بدون هیچ گونه عارضه یا دارو و یا جراحی بیمار را از شر این معضل خلاص می کند.
همه اینها دست به دست هم میدهد که از روشها ی درمانی بعضا بسیارموثر دربناگوشمان غافل باشیم ،که بنده فکر میکنم خاش گیران یکی از ایشان است و باور کنید اگر روزی درمقالات به اسم دهان پرکن kash maladieو kash makingمثلا دریک ژورنال اروپای شرقی دست چندم هم ارائه شود،از فردای آنروز به عنوان یک تشخیص تاپ در مجامع پزشکی کلاسیک از آن یاد خواهد شد و بر زبانها خواهد گشت!!
